-
唐史演义
昔石晋刘昫暨史官张昭远等,纂成唐史二百卷,历述唐朝二百九十年事,后人少之,谓其纪次无法,事实零落,于是宋仁宗庆历年间,复出新编,都二百二十五卷,计十有七年而始成,主其事者为欧阳修宋祁。夫欧宋为北宋名儒,视刘昫张昭远辈,文名较盛,又经十余载之征文考献,凡五代时之未曾刊行者,至此已尽流传,据以参证,应得精详。况草创者难为力,润色者易为功,得新掩旧,可不待言。然议者犹讥其用字奇涩,未免不文,刊削诏令,不无太略,甚矣作史之难也! 顾作史固难,读史亦难。《旧唐书》凡二百卷,《新唐书》且多至二百二十五卷,畴能一一尽窥,阅读无遗?外此如孙甫之《唐史记》,赵瞻之《唐春秋》,陈彭年之《唐纪》,袁枢之《唐史纪事本末》,或百卷数十卷不等,即终日埋案披览不辍,恐亦未能悉诵也。后生小子,学识有限,欲取唐史而尽读之,匪惟不暇,抑病未能,乃转而采诸坊间诸旧小说,如所谓《隋唐演义》《说唐全传》《薛家将》《征东》《征西》《罗通扫北》以及《西游记》《长生殿》《镜花缘》《绿牡丹》诸书,日夕展览,目为实迹,庸讵知其语出无稽,事多伪造,增人智识则不足,乱人心术且有余耶! 鄙人不敏,曾举宋元明清诸史事,编为通俗演义,陆续印行,海内大雅,不讥弇陋,且谓可得通俗教育之助,爰再逆流而上,就唐事以为演述,共成百回,以正史为经,务求确凿,以轶闻为纬,不尚虚诬。徐懋功未作军师,李药师何来仙术?罗艺叛死,乌有子孙,叔宝扬名,未及儿女。唐玄奘取经西竺,宁惹妖魔?薛仁贵立绩天山,岂藉子妇?则天淫秽,不闻私产生男,玉环伏诛,怎得皈真圆耦?种种谬妄,琐亵之谈,辞而辟之,破世俗之迷信者在此,附史家之羽翼者亦在此。子虚乌有诸先生,谅无从窃笑于旁也。惟书成仓猝,未经重订,亥豕鲁鱼,在所不免,匡我未逮,是所望于海内诸史学家!中华民国十有一年,岁次壬戍夏正重九之辰,古越蔡东帆自序于临江书舍。 -
唐史演义
《中国历史通俗演义》上迄秦汉,下至民国,两千年的中国历史栩栩如生地展现在我们面前。它是迄今为止唯一一部全面叙述中国历史的通俗演义。自它问世以来,即受到众多知名人士的广泛推崇。毛泽东同志曾建议党的高级干部应该好好阅读,以了解中国历史,这套历史演义丛书也是毛泽东列给儿子毛岸英的必读书。 目录 第一回 溯龙兴开编谈将种 选蛾眉侍宴赚唐公 第二回 定秘计诱杀副留守 联外助自号大将军 第三回 攻霍邑阵斩宋老生 入长安拥立代王侑 第四回 记艳闻李郎遇侠 禅帝位唐祚开基 第五回 李密败绩入关中 秦王出奇平陇右 第六回 盛彦师设伏毙叛徒 窦建德兴兵诛逆贼 第七回 啖人肉烹食段钦使 讨乱酋击走刘武周 第八回 河朔修和还旧俘 郑兵战败保孤城 第九回 擒渠歼敌耀武东都 奏凯还朝献俘太庙 第十回 下江东梁萧铣亡国 战洺南刘黑闼丧师 第十一回 唐太子发兵平山左 李大使乘胜下丹阳 第十二回 诛文幹传首长安 却颉利修和突厥 第十三回 玄武门同胞受刃 庐江王谋反被诛 第十四回 纳弟妇东宫渎伦 盟胡虏便桥申约 第十五回 偃武修文君臣论治 易和为战将帅扬镳 第十六回 获渠魁扫平东突厥 统雄师深入吐谷浑 第十七回 长孙后临终箴主阙 武媚娘奉召沐皇恩 第十八回 灭高昌献俘观德殿 逐真珠击败薛延陀 第十九回 强胡内乱列部纷争 逆迹上闻储君被废 第二十回 易东宫亲授御训 征高丽连破敌锋 第二十一回 东略无功全军归国 北荒尽服群酋入朝 第二十二回 使天竺调兵擒叛酋 征龟兹入穴虏名王 第二十三回 出娇娃英主升遐 逞奸情帝女谋变 第二十四回 武昭仪还宫夺宠 褚遂良伏阙陈忠 第二十五回 下辣手害死王皇后 遣大军擒归沙钵罗 第二十六回 许敬宗构陷三家 刘仁轨荡平百济 第二十七回 发三箭薛礼定天山 统六师李勣灭高丽 第二十八回 伐西羌连番败绩 易东宫两次蒙冤 第二十九回 裴总管出师屡捷 唐高宗得病告终 第三十回 被废立庐陵王坐徙 违良策徐敬业败亡 第三十一回 敕告密滥用严刑 谋匡复构成大祸 第三十二回 武则天革命称尊 狄仁杰奉制出狱 第三十三回 安金藏剖心明信 僧怀义稔恶受诛 第三十四回 累次发兵才平叛酋 借端详梦迭献忠忱 第三十五回 默啜汗悔婚入寇 狄梁公尽职归天 第三十六回 证冤狱张说辨诬 诛淫竖中宗复位 第三十七回 通三思正宫纵欲 窜五王内使行凶 第三十八回 诛首恶太子兴兵 狎文臣上官恃宠 第三十九回 规夜宴特献回波辞 进毒饼枉死神龙殿 第四十回 讨韦氏扫清宿秽 平谯王骈戮叛徒 …… -
中国历代通俗演义 中国古典名著文库(全10册)
-
元史演义
民国著名史学家、小说家蔡东藩,以“演义救国”旨,历时十年,创作出《中国历代通俗演义》。上起秦始皇,下至1928年,全面记述了中国封建时期2166年的历史,以内容丰富、取才翔实名重一时,深受读者青睐。 这套书的编写体例综合了《三国演义》及毛宗岗的批注,有正文、有批注、有总批,只不过是蔡东藩自批自注。通过这些批注,或对有关的虚诞说法加以批驳,或对某些史料的运用注明出处和异同,或对古代的某些官制、法制、地理、器物、名号乃至方言俚语加以通俗的解释,或对所写某些人物加以褒贬,以此达到帮助读者理解正文、弄清历史。在史料的选择和运用上,蔡东藩以“正史”为主,兼采稗史、轶闻,而出于稗史、轶闻者必有旁证,对史料“几经考证”,“务求确凿”。由于蔡东藩如此重视历史的真实性,反对虚构杜撰,因此,这套演义虽然通俗,但却有较高的史学价值。 《元史演义》为《中国历代通俗演义》之一。本书叙述了元代的兴亡。自贴木真(成吉思汗)统一蒙古诸部,忽必烈定国号为元,直至朱元璋建立明朝。文笔流畅,故事生动。 -
宋史演义
民国著名史学家、小说家蔡东藩,以“演义救国”旨,历时十年,创作出《中国历代通俗演义》。上起秦始皇,下至1928年,全面记述了中国封建时期2166年的历史,以内容丰富、取才翔实名重一时,深受读者青睐。 这套书的编写体例综合了《三国演义》及毛宗岗的批注,有正文、有批注、有总批,只不过是蔡东藩自批自注。通过这些批注,或对有关的虚诞说法加以批驳,或对某些史料的运用注明出处和异同,或对古代的某些官制、法制、地理、器物、名号乃至方言俚语加以通俗的解释,或对所写某些人物加以褒贬,以此达到帮助读者理解正文、弄清历史。在史料的选择和运用上,蔡东藩以“正史”为主,兼采稗史、轶闻,而出于稗史、轶闻者必有旁证,对史料“几经考证”,“务求确凿”。由于蔡东藩如此重视历史的真实性,反对虚构杜撰,因此,这套演义虽然通俗,但却有较高的史学价值。 《前汉史演义》为《中国历代通俗演义》之一。共100回,概述了前汉二百一十年间的历史,有女宠,有外戚,有方镇,有夷狄,有嬖幸,有阉宦,故治日少而乱而多。皇帝专制四字,是笼罩全书之大宗旨。秦造成之,汉沿袭之,是秦汉本一脉相关,无甚区别,且秦皇汉武,为后人连语之口头禅,两两相较,不期而合,即秦即汉,会心固不选耳。 -
南北史演义
民国著名史学家、小说家蔡东藩,以“演义救国”旨,历时十年,创作出《中国历代通俗演义》。上起秦始皇,下至1928年,全面记述了中国封建时期2166年的历史,以内容丰富、取才翔实名重一时,深受读者青睐。 这套书的编写体例综合了《三国演义》及毛宗岗的批注,有正文、有批注、有总批,只不过是蔡东藩自批自注。通过这些批注,或对有关的虚诞说法加以批驳,或对某些史料的运用注明出处和异同,或对古代的某些官制、法制、地理、器物、名号乃至方言俚语加以通俗的解释,或对所写某些人物加以褒贬,以此达到帮助读者理解正文、弄清历史。在史料的选择和运用上,蔡东藩以“正史”为主,兼采稗史、轶闻,而出于稗史、轶闻者必有旁证,对史料“几经考证”,“务求确凿”。由于蔡东藩如此重视历史的真实性,反对虚构杜撰,因此,这套演义虽然通俗,但却有较高的史学价值。 《南北史演义》为《中国历代通俗演义》之一。共一百回,作者论述了南朝的宋、齐、梁、陈四个朝代的更替。